Mosquito
Dołączył: 07 Lis 2006
Posty: 6
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Nowa Huta
|
Wysłany: Nie 15:58, 26 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
Optimum (równowaga) gospodarstwa domowego
Zagadnienie jest szczegółowo przedstawione w następujących książkach:
1. Z. Dach, Mikroekonomia dla studiów licencjackich, Wydawnictwo Naukowe SYNABA, Kraków – rozdział 5 pt. Teoria zachowania gospodarstwa domowego.
2. D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, Ekonomia. Mikroekonomia, PWE, Warszawa – rozdział 6 pt. Teoria wyboru konsumenta.
Otrzymaliście też konspekt wykładu Pani dr Czesławy Pilarskiej, w którym zapewne wszystkie najważniejsze zagadnienia dotyczące tego tematu zostały zaprezentowane.
Ponieważ jednak na zajęciach nie zdążyłem zakończyć bezpośredniej prezentacji tego tematu, to chciałbym zwrócić uwagę na kilka kluczowych kwestii związanych z optimum (równowagą) gospodarstwa domowego.
Oto one:
1. Optimum gospodarstwa domowego przedstawia graficznie punkt styczności danej linii budżetowej do możliwie najbardziej oddalonej od początku układu krzywej obojętności (krzywej jednakowej użyteczności). Uwaga: jest to punkt styczności, a nie przecięcia! Zgodnie z aksjomatem optymalizacji gospodarstwo domowe dąży bowiem do osiągnięcia maksymalnego zadowolenia (użyteczności całkowitej) przy danym ograniczeniu budżetowym.
2. Zauważmy, że w punkcie styczności linii budżetowej z krzywą obojętności nachylenie obu tych funkcji jest takie samo. Nachylenie linii budżetowej określa tangens kąta jaki linia ta tworzy z osią odciętych, zaś nachylenie krzywej obojętności w danym punkcie (w każdym jest inne z uwagi na nieliniowy przebieg tej funkcji) określa tangens kąta jaki styczna do danego punktu na krzywej obojętności tworzy z osią odciętych. Ponieważ styczna do krzywej obojętności pokrywa się z linią budżetową więc nachylenia obu tych funkcji w punkcie optimum muszą być jednakowe.
3. Skoro wiemy, że nachylenie linii budżetowej określa stosunek (iloraz) cen rozpatrywanych dóbr i usług, zaś nachylenie krzywej obojętności stosunek (iloraz) użyteczności krańcowych tych dóbr i usług, to wynika stąd, że w punkcie optimum stosunki te są sobie równe.
4. Po prostych przekształceniach matematycznych dochodzimy zatem do formuły określającej warunek optimum (równowagi) gospodarstwa domowego:
użyteczność krańcowa dobra lub usługi X / cena dobra lub usługi X =
= użyteczność krańcowa dobra lub usługi Y / cena dobra lub usługi Y
5. Powyższy warunek zwany jest w teorii ekonomii II prawem Gossena. Prawo to stwierdza, że maksymalne zadowolenie (użyteczność całkowitą) z konsumpcji dóbr lub/i usług gospodarstwo domowe osiąga wówczas, gdy stosunki użyteczności krańcowych do cen dla wszystkich nabywanych przez to gospodarstwo dóbr lub/i usług są sobie równe.
Ponadto obowiązuje wszystkich znajomość następujących zagadnień:
a) ścieżka ekspansji dochodowej (krzywa dochód–konsumpcja),
b) ścieżka ekspansji cenowej (krzywa cena–konsumpcja),
c) pojęcie efektu substytucyjnego,
d) pojęcie efektu dochodowego.
Wszystkich serdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia w przygotowaniach do kolokwium!
Artur Pollok
/ prosze:)
Post został pochwalony 0 razy
|
|